Okay, ik ben er inmiddels achter dat ik niet zo’n moeite heb met het stoppen op zich, maar meer met het gestopt blijven of, anders gezegd, het niet meer gaan roken.
Met gemak maak ik de zoveelste “laatste” peuk uit en ga er volledig voor er nooit meer 1 op te steken. Dat gaat heel lang goed. Ik kan de volgende dag uit bed komen en helemaal niet het idee hebben dat ik er weer 1 MOET opsteken. Ik ben zelfs trots op mezelf dat ik geen behoefte aan roken heb. Ik voel me meestal lekkerder, frisser en beter.
Dat gaat lang goed, maar dan (op een gegeven moment) komen de eerste gedachten weer mijn hoofd binnensluipen. Ach, als je het niet redt dan kan je straks toch altijd nog wat te roken gaan halen. Je hebt nou al zo lang niet gerookt, dat is eigenlijk toch al best goed. Je hebt nou toch al weer bewezen dat je zonder kan. Pffff…. Dat nicotinemonster is echt een bitch en ik een slappe hap. Want iedere keer verlies ik het gevecht. Ga ik toch weer naar de winkel voor een nieuw pakje shag/sigaretten. Gek word ik er van. Ik heb gisteren even gekeken wat die nico-pleisters kosten en daar schrok ik toch wel van € 37,--. Dan zeggen ze wel dat je niet naar dat bedrag moet kijken, want dat zou je ander immers oproken…. ik zou wel heel lang kunnen roken van 37 euries hoor.
Maarja, ik geef nog niet op. En zo lang ik probeer te stoppen is er nog altijd een kans dat het me lukt. Doorgaan met roken kan altijd nog. Nu probeer ik het via Quit Smoking 101. Gedurende 10 dagen krijg ik per e-mail informatie over hoe te stoppen en vooral over hoe de eerste week door te komen. Wish me strength, courage and wisdom!
No comments:
Post a Comment