Sinds kort voel ik me een heuse ontdekkingsreizigster. Helaas gaat het niet gepaard met de euforie die Columbus gevoeld moet hebben toen hij voor het eerst Amerika onder ogen kreeg, maar er gaat voor mij toch een compleet nieuwe wereld open. Lange tijd was ik niet meer in de plaatselijke bibliotheek geweest, maar nu kom ik er gemiddeld vaker dan de ergste boeken verslindende boekenwurm, de snelste muziekkopieerder en de vet coolste gamer. Naast de boeken kom ik ook in deze middelgrote boekenberg voor de kranten. En daar heb ik een geheel nieuwe wereld ontdekt waarvan ik tot op de dag van mijn ontdekking geen weet had.
De krantenafdeling bevindt zich op een centrale plek in de bibliotheek maar heeft toch wel wat weg van een eilandje binnen een grote boekenplas. Om de krantenlezers op hun eiland te houden staan er als afbakening diverse ronde leestafels met daaromheen vele stoelen zodat er op het gemak de krant gelezen kan worden. Ooit geprobeerd om met meerdere mensen aan 1 ronde tafel uitgebreid de krant te lezen. Dat lukt niet! Dus eigenlijk is iedere tafel weer een eilandje op zichzelf. Eilandbewoners kunnen uiteraard de krant lezen onder het genot van versnaperingen want zelfs aan een koffie, thee, chocolademelk is gedacht. Op het eiland zijn diverse bevolkingsgroepen te onderscheiden en hieronder zal ik er een paar de revue laten passeren.
Zo hebben we daar als eerste de oprecht, geïnteresseerde en veelvoorkomende krantenlezer. Deze groep is heel makkelijk te herkennen. Zij komen binnen en begroeten wat mede echte krantenlezers. Vervolgens zoeken ze “hun” krant en lezen op het gemak, onder het genot van een warme drank, de krant van voor naar achter. Of al naar gelang van achter naar voor. Na de laatste pagina slaken zij een zucht. Leggen de krant terug op de daarvoor bestemde plaats, gooien de lege beker(s) in de afvalbak en verdwijnen na de nodige afscheidsplichtplegingen.
De tweede groep bestaat voornamelijk uit krantenverzamelaars. Deze groep is eveneens goed herkenbaar, al was het alleen maar door de dikke stapel kranten onder hun arm of voor hen op tafel. Als ik deze niet echt sociale groep zo bekijk, vraag ik me vaak af of ze bang zijn dat er ook maar iets aan hun neus voorbij gaat. Ook heb ik me wel eens afgevraagd of deze bevolkingsgroep een aparte gave heeft; kunnen zij meerdere kranten gelijktijdig lezen?. Ik heb het ze nog nooit zien doen, tenzij ze natuurlijk door middel van handoplegging de hele stapel in één keer kunnen lezen. Wat is er mis met het sociaal zijn?. Alleen maar de krant pakken die je op dat moment gaat lezen zodat een ander één van de andere nieuwste kranten kan lezen?. Veel blijkbaar!.
De derde groep is mogelijk nog net een tikje asocialer, deze kan ik alleen maar inschalen onder de krantenmafia. Gelukkig is deze bevolkingsgroep heel klein maar drukt wel een nadrukkelijk stempel op de overige eilandbezoekers. De krantenmafia is niet bereid ook maar één krant te delen met de andere bezoekers. Kranten worden achtergehouden, verstopt en soms zelfs verdonkeremaand, om zodoende de krant beschikbaar te hebben op het moment dat een ander lid van de maffia het eiland betreedt. Kranten verwisselen stiekem van hand met gefluisterde instructies. Men moet natuurlijk wel weten welke lid de krant al wel, en wie niet heeft gehad.
Vooralsnog lijkt de maffia niet te groeien. De sociale bezoeker lijkt vooralsnog niet te zwichten voor de verlokkingen van de maffia, maar de druk lijkt toe te nemen. Wat gaat er gebeuren als de maffia iedere dag meteen beslag legt op alle nieuwste edities van de kranten? Zullen de krantenlezers dan overleven op het eiland dat ooit zo mooi bedacht was? Ik hoop van wel, want sociaal gedrag maakt de wereld toch een stuk leuker en leefbaarder.
No comments:
Post a Comment